شاهنامه فردوسی کتاب نهم (پادشاهی کیخسرو)

در این کتاب به جنگ های طولانی ایران و توران اشاره می شود و سپس گناهکاران به مکافات خود می رسند. کیخسرو سرانجام به افراسیاب دست می یابد و چون او را در ریختن خون پدرش گناهکار می داند، با دست خود به هلاکت می رساند، اما دیگران را به دژخیم میسپارد، دنیا را از وجودشان پاک میکند و به جنگ های طوانی این دو کشور خاتمه میدهد.

کیخسرو شاهی است آمیخته از انسان و فرشته. جنبه انسانی اش او را تبدیل به شاهی عارف مسلک کرده که مانند هیچ یک از پادشاهان پیشین نیست. او درست پس از آنکه به تمام رنج های خود و کشورش پایان میبخشد و زمانی که ایران زمین رنگ آرامش به خود میگیرد و همه جا صلح برقرار میشود، از تاج و تخت پادشاهی چشم میپوشد، همه چیز را به ایرانیان میبخشد و بی آنکه توشه ای بردارد راهی الهی در پیش میگیرد و از چشم ها ناپدید میشود.