شاهنامه فردوسی کتاب هفتم (از داستان کاموس تا پایان جنگ رستم و اکوان دیو)

در ادامه ی جنگ های ایران و توران، به خون خواهی سیاوش، پادشاهانی از کشورهای گوناگون به یاری افراسیاب می آیند و علیه سپاه ایران صف آرایی می کنند. هر کدام آن ها پهلوانانی مخوف دارند که هیچ کس را با خود برابر نمیدانند. اشکبوس وقتی رستم را پیاده در مقابل خود می بیند، از سر غرور قهقهه سر می دهد. کاموس نیز شاهی است که هیچ پهلوان ایرانی را با خود همتا نمیداند و خاقان چین از جادوی بهره می برد تا حریف را مغلوب کند. اما ایرانیان در این جنگ، به تاوان نبردی که شکست خورده بودند، پیروز میشوند. البته همه ی این ها به برکت وجود رستم است. در داستان اکوان دیو خوی بد آدمی به شکل دیو توصیف می شود. این داستان حاوی پندی است که می گوید همیشه پاکی و راستی در برابر پلیدی و دروغ پیروز می شود و هر چه طینت آدمیزاد پلیدتر باشد، دیو درونش بزرگ تر و قدرتمندتر است.