شاهنامه فردوسی کتاب سوم (از پادشاهی نوذر تا پایان هفت خوان رستم)

یکی از داستان هایی که در این کتاب روایت میشود، زندگی نوذر فرزند منوچهر است و مهم توجه به این نکته است که پس از کشته شدن نوذر پهلوانان با پادشاهی فرزندش، توس، مخالفت کردند.

بنا به باور کهن ایرانیان، برای به دست آوردن مقام پادشاهی داشتن دو عنصر گوهر و هنر لازم است. گوهر به معنی داشتن نژاد پادشاهی است. یعنی پادشاه پدر در پدر دارای این مقام بوده باشد. به همین دلیل رستم هیچ گاه بر تخت پادشاهی تکیه نزد، چون گوهر پادشاهی نداشت. و هنر شامل دانستن آداب رزم ، بزم، مردم داری، عدالت، پهلوانی، بخشندگی، صبوری و بر خود مسلط بودن و … است. خاندان زال توس را فاقد عنصر هنر میدانستند و با پادشاهی اش مخالفت کردند، چون توس مردی زود خشم، تند مزاج و حسود بود و آداب دادگری نمیدانست و نمیتوانست در وقت اضطرار تصمیم درست بگیرد.